Schrony RS58c „Tobruk”
Niemiecki schron używany w czasie walk o Tobruk, stąd jego potoczna nazwa. Jest to mała i szybka w budowie konstrukcja wykonana z gęsto zbrojonego betonu. Grubość ścian we wszystkich miejscach wynosi 40cm. Posiada dwa przedziały. Dolny służył do gromadzenia zapasów amunicji, górny ze specjalnym otworem w stropie był przedziałem bojowym. Załoga schronu liczyła dwoje/troje ludzi.
Z założeń konstrukcyjnych schron całkowicie miał być obsypany ziemią, co zapewniało bardzo dobre maskowanie, trudno było zlokalizować taki obiekt nawet z bliskiej odległości. Ponad powierzchnię gruntu wystawał jedynie karabin maszynowy, montowany na specjalnej obrotnicy, która mogła obracać się o 360 stopni, co zapewniało doskonałą obronę przedpola jak i zapola schronu. Schrony te budowano również jako pojedyncze stanowiska usytuowane przy ważnych traktach drogowych lub kolejowych.